Aşk Şiirleri

Küçükken benim babam
Herşeyi bilir derdim
Hemde çok şeyi
Benim babam güçlü
Benim babam asker
Benim babam senin babanı döver derdim arkadaşlarıma...

Sonra azıcık büyüdüm
Büyüdükçe babam da o kadar çok şeyi bilmiyormuş dedim
Bende babam kadar biliyorum
Sonra biraz daha büyüdüm
Öyle büyüdüm ki
Ben deve o cüce oldu beynimde
Ben babamdan daha çok şey biliyorum demeye başladım.
O zaman anlamadım
Anlayamadım babamı
Bilemedim kıymetini...

Sonra büyümeye devam ederken
Bir de baktım
Baban öldü dediler
Babamı kaybettiğimde
Kale yıkıldı zannettim.
Hem de başıma ta yüreğimin üstüne...

Şu an kocaman oldum
Hala ararım onu
Ah derim yanımda olsa
O güçlü ellerini boynuma atsa
Küçük Gülser'im dese
Tutsam o elleri
Öpsem
Öpsem
Doya doya
Akıl danışsam ona
Baba desem
Dardayım, zordayım yol göster
Sonra şikayet etsem ona
Beni bir bir üzenleri incitenleri

Sonra ruhuna fatihalar yollasam
Dualar etsem
Hepsi onun için babalık hatırına
Ne olursa varsa babanız
Öpün onu
Görün onu
Ve sevin onu
Bilin ki, belki bu son öpüşünüz
Belki son görüşünüz
İş işten geçmeden eyvah demeden...

Gülser ATEŞ
Kişisel Gelişim Uzmanı-Rehberlik Eğitmeni