Varlığın hayattı yokluğun da ben
Öksüz kaldım yüzüm gülmüyor babam
Son nefeste hakkım helaldir derken
Gittiğini aklım almıyor babam
Kadere razıyım candan yan samda
Baba kokun durur hala masam da
Beş vakit hayırla seni ansam da
Gönlüm sensiz huzur bulmuyor babam
Makber dostum oldu artık düşüme
Ağlamak yakışmaz belki yaşıma
Gittiğinden beri aklım başıma
Çok uğraştım ama gelmiyor babam
Vuslatı mezarın taşına yazdım
Yokluğun ağırmış diyemem bezdim
Yaşamın sırrını yeniden çözdüm
Gözyaşım sırlarda kalmıyor babam
Tövbe ettim kabul olsun yücede
Hakkı zikrederim her bir hecede
Sensiz kaç uykusuz kara gecede
Yaşamayı gözüm almıyor babam
Gönüller ağlarken baba yasına
Baykuşlar üşüştü bak mirasına
Özlem hançerinin her yarasına
Tuz bassam da çare olmuyor babam
Sevgin böyle her gün kalpte coştukça
Sensizlik acısı dağlar aştıkça
Akan pınarlarım dolup taştıkça
Gözyaşımı kimse silmiyor babam
Sabırları yığdım can kafesine
Kulaklarım hasret kaldı sesine
Vuslatı saklarken son nefesime
Kimse kadir kıymet bilmiyor babam
Gözyaşımı dostlar silmiyor babam.
Muzaffer TEKBIYIK
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz