Sabahın ezan vakti, sesler gelir seherden.
Kulağımı çınlatıp, anarsın biliyorum.
Her günün bitiminde, kapanırken yâr perden,
Yüreğinde ben varım, yanarsın biliyorum.
Gün dönerken ufukta kızıl güneşe bakıp,
Simsiyah gecelerde yetim düşlere akıp,
Kalbimin cidarına hasret çivisi çakıp,
Ayrılığın zehrini, sunarsın biliyorum.
Sevgili, bilirim ki günleri sayıyorsun.
Aklın, fikrin benimle, hep benle uyuyorsun.
Tek başına sofrada yemeden doyuyorsun.
Ekmeği gözyaşına, banarsın biliyorum.
Kalbinin hicranıyla kor ateşe batarak,
Şehrin sokaklarına yalnızlığı katarak,
Gezdiğimiz yerleri zihninde yaşatarak,
Her gün artan kederle, kanarsın biliyorum.
Yollara baka baka uzayıp gidiyorsun.
Aklını şaşırarak anbean yitiyorsun.
Sabah, akşam hasretle yanıp da bitiyorsun.
Sabırla yüreğini, sınarsın biliyorum.
Huşu ile bakarsın tabiatın özüne,
Gül dalında parlayan şebnemlerin gizine.
Fecir vakti açarsın elini gökyüzüne.
Hakk
aşkıyla çağlayan, pınarsın biliyorum.
NİLÜFER SARP________ ARALIK.2011