İçimdeki sevgili dert;
Bu da olmaz dediler.
Ama ben yapıyorum,
Sana şiir yazıyorum...
Baktım ki;
B
aşka birşey değmiyor,
Ne duyulan sevgiye, ne verilen kıymete.
O, 'kalp' dediği çöplüğe,
Verdiğim değeri bilmiyor...
Baktım ki;
Senden b
aşka birşey,
Bana sevgili gelmiyor.
Böyle başladım bu şiire.
İçimdeki sevgili derdim;
Ben hayatı sevsem de, hayat beni sevmiyor.
Bir gülüyor,
Bir ağlıyorum.
Bâzen kapanıyorum içime,
Hiç çıkmamak üzere, diye söz veriyorum.
O kadar yoruyor ki herşey !
Herşeyden kaçmak istiyorum.
Sevgili derdim,
Olmuyor !
Herşey sana çıkıyor, kaçamıyorum.
Uyku diyorum;
Mekânsızlık...
Mekânsızlık, mekânım olmuyor.
Yer bulamıyorum.
Kovuyor beni rüyâlarım...
Sevgili derdim;
Yine olmuyor !
Rüyâya bile dalamıyorum.
İnsanlara karışıyorum,
Kimi mutlu, ki...
...