Aşk Şiirleri

Sevgili Şiir

İki kanadı hiçliğe açılmış pencereden içeri sızdı bir kıpırtı.
Hafif bir meltem, günışığı…
Tozun toprağın bağrından esneyerek yükselen sarmaşıklar sardı yaralarımı…
Hiçliğe uzandı gece, gece sakladı…
Kanepe hiç beklemiyordu beni, yırtık kumaşından fırladı yayları;
Yorgundu benim gibi, dinlenmek istedi; gerildi.
Askılık yaslanmıştı çatlak duvara, duvar şarkı mırıldandı rüzgârla ara sıra.
Bütün eşyalar çürümüş günün hiçliğinde resmediyordu yorgun aynaları.
Pencereler kapandı, gece soluk lambaların ışığını boğdu sessizce...
Kelebekler üç günlük dünya şiirinde ağladı.
Dünya derin kabuğunu hiçbir depremin sarsamadığı acımasızlıkla günü uğurladı.

Sustum, pencerelerine gece vurulan bu şehirde.
Kalemime sığındı kelimeler,
Uslu ol, kırma beni dercesine.
Kırmadım kırılganlıklarım kadar hiç kimseyi.
Sevgili şiir, aşkım, sevgilim...
...
...