Aşk Şiirleri

Gittin hem ağlayı, hem de güle,
Eş’arını döktün, bir, bir bin bir tele,
Eş oldun, bülbül gibi gonca güle,
Ah! Benim sevgili VEYSEL’İM… VEYSEL’İM.

Gülene değil, vaveyla edene bak,
Bir ozan ki, aldın ey Hâkim-i,Mutlak,
Diyeyim, kim kalmış ki çekmedik bu hâk,
Ah! Benim sevgili VEYSEL’İM… VEYSEL’İM.

Sana eş çıkar, bu cihanda pek nadide,
Unutma! Her sevenin seni yad ide,
Elbet biz de kalmayacağız fânide,
Ah! Benim sevgili VEYSEL’İM… VEYSEL’İM.

Elzem olan, kalsın arkada bir eser,
O ki bazen tatlı, bazen haşin eser,
Bin bir zatın yeisini ani keser,
Ah! Benim sevgili VEYSEL’İM… VEYSEL’İM.

Eser koymayan yaratık neye yarar,
Muhitini ne yat, ne de bir zat sarar,
İyi olsa bile verilmez bir karar,
Ah! Benim sevgili VEYSEL’İM… VEYSEL’İM.

Yaşayacak isen, bırak birkaç nişan,
O zaman eksilir ne isim, ne de şan,
Sayısızdır şiirlerin ile coşan,
Ah! Benim sevgili VEYSEL’İM… VEYSEL’İM.

İnan ki ağladı sana her bir yaprak,
Yasa büründü, ötmedi bülbül şakrak,
CEMİL’İ de çeker seni çeken toprak,
Ah! Benim sevgili VEYSEL’İM… VEYSEL’İM.

KÜÇÜK OZAN (CML DMR)-DURSUNBEY- 1973

AHH VEYSE'LİMDEN