Sevgilim-14
Tekrardan yazmaya başladım
Şiir öykü anı derken
Karmakarışık duygular içindeyim
Sadece ben anlıyor ben hissediyorum
Hepsini
B
aşkalarına okuyorum bu yüzden
Duyuyorum izliyorum bazen de haykırıyorum
Kimselerin olmadığı yerde
Sesim bile çıkmıyor çok sessizim
Çünkü sesiz harflerin çığlığı bile bana
Acı veriyor
Özledim seni
Hatta susadım sana
Kızgın çölde kalmış yolcu gibi
Dudaklarımın çatlağından akan ince kan
Ruhumu kamçılıyor
Bu alemde sensiz yaşarken
Rüzgarın uçurduğu kum taneleri
Yüzümü çiziyor
Gülemiyorum gülmeyi unuttum artık
Eğer dönersen bana veya gelirsem sana gülümserim
Tamam mı?
Sevgilim
Sevgilim-15
Bu alemde son tangoyu oynuyoruz
Yıllar ruhumu eskitti
Ayaklarım çekmez oldu bedenimi
Gözler durmadan akıyor neden bilmem
Azrail birkaç kez uyardı
Dikkat et diye
Biliyorum bu alemde işim az kaldı
Sensiz ne yapayım buralarda
Sevgilim
Ancak
Yarım bıraktığın o,
Desenleri boyuyor,onlarla oyalanıyorum
Şimdi
Bazen de kendi kendime
Hıçkırıp
Gökyüzünde umutlara sesleniyorum
Çoğu zamanda bulutlara karışmış duygularda
Seni arıyor göremiyorum hiç
Kokun dahi yok
Nerelerdesin nerelerde vakit geçirirsin
İzine dahi rastlayamadım
Bu ellerde
Bulamadım ne serde nede hiçbir yerde
Yoksa öldün mü ne
Sevgilim desene
Bahattin Tonbul
30.4.2010
Şiirime sesiyle renk katan Hüzün şairi Nimet hanıma şükranlarımı sunar.Allah razı olsun derim