Bak ki sen hiç ayrılmadın
Hiç beni sevmedin,yıllarını benimle geçirmedin
Beni tanımadan toprağa girdin
Bensiz söyledin şarkıları,
Bensiz büyüttün bu çocukları
Hele o son yazı sanki birlikte yaşamadık
O kekik kokun hiç çıkmadı
Burnumdan
Sevdan yaktı içimi
Sen gittin gideli
Yüreğim ise sensizliğime ağladı
Gökyüzü hala aydınlanmadı
Yıldızlar kaymadı
Taşlar yerinden oynamadı
Irmaklar hep dondu bütün kış
Sular inan akmadı
Bedenim hep yandı
Ayrılıktan
Sevgilim
Aradı durdu hasretine dayanamaz oldu
Gönlüm
Kuşlara böceklere dert anlatılmaz oldu
Tavuklar kümese değil dışarı yumurtladı
Bülbüller ötmez oldu
Yılanlar kaplumbağalar otları yoldu
Bu yerde
Hele güneşin eski parlaklığı kayboldu
Gözlerim ağlamakla doldu
Benzim sensiz soldu
Sevgilim
Sokak lambaları hala kırık
Kaldırımları su toplamış
Evimizi örümcek sarmış
Ruhum artık yalınız
Parmağımdaki yüzük paslanmış
İçimdeki sevdan küf bağlatmış
Anılarımızı
Kazıyıp durur her bir tarafı
Nefes dolu hıçkırıklarla
Bıraktığın siyaset aynı
Günler günleri aratır oldu
Doğru söyleyen yok
Hepsi çok güzel yalanlar üretiyor
Hatta ağlıyor,ağlatıyor
Nerdeyse ben bile kanacaktım
Gözyaşlarına
Nutku duruyor adamın
Sahnede tiyatro yapan sanatçı gibi
Etkileyiveriyor vicdanları
Duygu sömürücüleri
Allah sonumuzu hayır etsin
İnşallah hayır olur vatan ve millet için
Sevgimiz sonsuzluğa yetsin
Cennet bahçelerinde dolaşmak için
Sevgilim
Bahattin Tonbul
25.7.2010
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz