asiydim
bir çocuğun korkusundaki
aşk bir
Aşk'ın korkusundaki çocuktu seni sevmelerim
iyi'ki vardın diyebilmenin kutsal geçitleriydi resmi vedalar
sen geçtiğinde "mübarek" olan bir Sokak'ta ben tüm seni kaybetmişliğimle gülümsedim
bir Kadın öldü o an parantez arasındaki bir ünlem işaretinde
ayağa kalkmalısın dedi her kırılma anında seni düşünürken yarattığım "düşsel" surelerim
ayet'ti beni telkin eden sensizlik
nefes alabiliyor olman bile benim ilahi bir tesellim'di/sevgilim
Gökhan Gök