Gül ol yedi renkler dağıt gönül firdevsim de
Yol ol, kayıp olmuş, yitik ormanımda
Vuslat ol gönlümün volkan hasretinde
Şelaleler gibi ak, kurak çöl diyarımda.
İsyanlarımla körleşmiş mazimi unuttur
Umut yükle hayatıma beni avutur
gözlerin ninni söyler gecelerimde uyutur
Sesin melodi olur
aşkınla kavurur
Unutulmuş duygularla sar beni
yeşert dökülen kuru yaprakları
avutulmuş güven biten defterimi,
baştan yaz, sıfırla beni
Karanlık dünyama nurum ol
dağlardan kekik kokusuyla gel
yalnızlığım da sırdaşım ol
misk kokan tenini sar da gel
Kaç ah çektim dağlar devrilmedi
Ferhat gibi dağları delmedi
Leyla olmuşum derdinden
Mecnunum hala çölünden dönmedi.
Ayşe Kavak
Kategoriler
