Yıldırımlar düşürüp, gözlerinde çaktığın
Yüreğine resmedip, her öfkede yaktığın
Kırmızı kar yağarken yollarına baktığın
Gelmeyince küstüğün sevgilin değil miyim!
Güneşimi kaybettim etrafında dönerken
Susuşuna çıldırdım ışığımız sönerken
Zamana çatıyordum hayat beni yenerken
Olmazlara kurduğun sevgilin değil miyim!
Onca yılın yükünü çektim sineye atıp,
Dikeni gül eyledim makus kadere çatıp,
Ellerimle sunduğum çiçeklerimi satıp,
Hatırını kırdığın sevgilin değil miyim!
Çağırdım yıllar yılı çıkageldin son anda
Geldiğin gün çaresiz yürüyordun arkamda
Ruhum o an çıldırdı sana gelirken tam da
Azrail i burduğun sevgilin değil miyim !
Çırpınırken başını tabutuna vurduğun
Ellerini bağlayıp ön safında durduğun
‘Nasıl bilirdiniz’i mazisine sorduğun
İyi bulamadığın sevgilin değil miyim!
Herkeslere yürürken ona hep geç kaldığın
Ellere âşk dağıtıp, âşkı ondan çaldığın
Elvedayı çok görüp mezarına saldığın
Toprağından aldığın sevgilin değil miyim!...
Seher EMRULLAHOĞLU 16.02.13
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz