Ziyankâr hayatımın, şüphesiz tek kârısın
Hiçlik girdâbindaki gönlümün tek vârısın.
Uzaktayken ruhuma hasretin ezâ eder
Beynimi zapt eyleyen
aşkın tek mimârısın.
Kafesinde nefessiz kalmış bir güvercinin
Ciğerinde dolaşan ateşten rüzgârısın.
Bilincimde can bulan hayalinle beraber
Rüyasına daldığım masallar diyârısın.
En kötü zamanlarda yeşeren ümit gibi
Yaşama sevincimin fışkıran pınarısın.
Ben bir çiçek olsaydım sen gelince açardım
Bi-çare yüreğimin devâsı, bahârısın.
Bilmem farkında mısın? Ey iyi kalpli maşuk
Sen bu çılgın aşığın bitmeyen efkârısın...
Burhan Erzurum
Kategoriler
