BENDEN BİR VECİZE:"EY YARATIKLAR, HEPİNİZİ İNSAN
DENİLEN VARLIĞA SAYGILI OLMAYA DAVET EDİYORUM.
ÇÜNKÜ İNSAN ÖZDEN ÇIKAN BİR NEFESTİR” FANİYİM_58
SEVGİLİYE….
Yine hüzünlendi gönlüm, yine hicranda şu an
Köz köz yanıyor gönlüm, ateş-i narında her an
Ağlar her bir teli yüreğimin, sanki bir keman
Yandı beden, küle döndü, içimdeki asuman
Geçti bahar, geldi hazanım, sonuma kar yağar
Lal oldu dilim, kör oldu gözüm, özüm kan ağlar
Gülü solmuş bahçeye, bülbül-i nalânlar konar
Bülbül’e altın kafes de olsa, gün gelir uçar
Yandı ummanım hak-ı yeksan oldu kâinatım
İzdiyar etmez, perişan eder beni, Sultanım
Yandıkça bu gönlüm, ben viranelere karıştım
Gözlerim gözyaşına, ben gözyaşına katıştım
Aşk düştü gönlüme, dudaklarım
aşkından yara
Uykusuz gözlerim, gecelerimde düştü nara
Aşkını yükledim omuzuma, çıktım huzura
Dilim kara, yüreğim kara, ufuklar kapkara
Efkâr sardı beni, çöktü hasret, derim elveda
Sevmezse seni, kıyarım cana ederim veda
Evveli “O” ahiri “O”,
aşkın sahibi Hûda
Aşkımı bulunca, Kenanı yok ettim sonunda
Bülent ARI/SİVAS
05.04.2009
Kategoriler
