Merhaba
uzaklardaki sevdiğim,
umarım şimdi ve bütün zamanlarda
iyi durumdasındır;
iyi ve mutlu olmayı
becerebilmeni diliyorum.
Biliyorsun
bundan daha fazlasını yapabilmeyi
beceremiyorum.
Şimdi yoksun,
daha öncede yoktun,
daha sonrada olmayaçaksın,
ama neyazıkki
gerçek birtek sen oldun;
senden b
aşka olanları
ve senden b
aşka yaşananları
hep sana uyarlamaya çalışıyorum.
Yüreğimde kan kalmadı desem;
bunun anlamını
tam olarak bende bilemiyorum,
ama
sürekli yüreğimin sızlamasından
içimin daralmasından
durup dururken
nefesimin kesilmesinden
usanmaktan,
yorulmaktan
ve her yerde seni aramaktan
dolayı yüreğimde birşeyler eksildiğini
hissettiğimden o acıyı duymam.
Seni tanımamayı isterdim;
şimdi diyeçeksinki
b
aşka biri olurdu,
yerimi b
aşka biri alırdı
bunları b
aşkası için hissederdin.
Eee!
Neden olmuyo?
Neden b
aşka biri
bunca yıldır yerini almıyo?
Neden birine dokunsam
birini öpsem
yüzüne baksam
hep seni düşünüyorum,
seni arıyorum
ve seni bulmaya çalışıyorum.
Kim senin kadar
bana uyabilirki,
kim senin gibi
her düşündüğümü,
her baktığımı,
her dokunduğumu anlayabilirki;
kim iki kelime konuşmakla
yüreğime derman
acılarıma merhem olabilirki;
kim senin gibi
bütün hayallerimi,
umutlarımı
ve yaşama sevincimibir
bir avuç yüreğinin içerisinde
yıllarca hapsetmeyi becerebilirki;
kim?
Yokki;
hayatta senden b
aşka
yüreğime bir sevgili yokki.
İşte böyle sevdiğim
hep acılar içerisindeyim;
senin yokluğuna alışmak
seni unutup
kendi başıma bir dünya kurmak
mümkün ama
yüreğim senin,
bütün bu kalabalığın
bu insanların içerisinde
yaşadığım ve huzur bulduğum
birtek senin hayalin.
MAYIS 2007
KARGIN