Aldım dert dolu kadehten bir yudum daha
Yine uyandım umula berbat sabahlara
Kaşlarım çatık yüzüm asık
Kalbimde hüzün platonik
aşkınla
Demir attım umutsuzluk dolu solgun limanlara
Sen yoksan en açık hava bile karanlık bana
Haram güneş ve aydınlık ama
Sen isen görebildiğim
Hayatı yeniden sevebilirim
Sevgin bir su ben ise toprak
Ta içlerime işledin sızarak
Söküp atamam içimden seni istesemde
Kendimden çok yer edindin benliğimde
Kalbim çırpınır sev sev diye
Lakin kalıp baktı uzaktan sessizce