göze batacak kadar belli belirsiz /
koza içi yalnızlıklarım var
dolaşır durur halk içinde
elsiz ayaksız kalmışlığım ...
gör ne güzel şikayettir
bunca tevekkülle karşılamak gidişini.
kıpırtısız bir deniz gibi köpürüp vurmak karşı sahillere...
bir bardak şiirde boğmak gözlerini...
sabahın seherine asmak geceleri
ve astıkça daha çok doğurup
aşka ,seni...
sen ki can verdikçe içimde, can alansın
tutuşturdukça soğuyan
koparıldıkça açan
sadece ben olup herkes olansın...
gurbetinden öpüyorum şimdi ,
kalbi avaz avaz susan sevgili...
Gülce Cibran