Öyle özledim ki seni
Bir gün çıksan yollarıma
Elini tutsam
Doyasıya yüzüne baksam
Sen baharım sen yazımdın
Senden sonra gülmedi yüzüm
Dermansız derde yakalandım
Perişanım.
Ne sılam sıla ne gurbetim gurbet
Elazığ sokakları dar bana
Avareyim.
Özledim seni...
Neredesin sevgilim desem.
Vereceğin cevabı beklesem
Sarılsan boynuma ağlasan
Seni Hâlâ seviyorum
Yıllardır hiç dinmedi sızın
Bu ayrılıkta suçlu ben değil
Ailem desen.
Zalim babam senin için fakirdir
Seni taşıyamaz
Annem morniklidir kızım
Elleri nasırlı
Ayakları kokar
Köylü çocuğudur
Sevmesini bilmez aldanma boş yere deyip
Kandırdı beni desen.
Tabancamı çıkarsam belimden
Gazi caddesinin orta yerinde
Şakağına dayasam namluyu
Önce seni sonra kendimi vursam
Bedenimizden dökülen kanlar
Aşkımızın adını yazsa yollara
Cenazemizi sevip de alamayanlar kaldırsa
Günahsız olduğumuz için bizi yıkamadan gömseler
Hatta ikimizi bir mezara koysalar
Mezar taşımıza Allah'ım sevenleri ayırma
Diye yazsalar.
Münker ile Nekir gelse hesap sormaya
Neye yarar acemi çırak kalfa ya da usta olsan
Sevip sevip kavuşamadıktan sonra deseler.
Sende bunları duysan
ya da yazdıklarımı okusan
Canlansan yeniden
Haykırsan dünyaya
Seni seviyorum desen.
Doğrulsam bende, gül döksem yollarına
Beni bana bırakma
Sebebim olursun yar desem
Yinede çıkmaz mısın yollarıma?
Kategoriler
