Yağmur; usulca süzülüyor bedeninden
En kuytu köşelerinden geçiyor
El değmemiş saf ve masum sevmelerinden
Yağmur; düşüyor toprağa
Kokun dağılıyor tüm çiçeklere
Kokuna sinmiş yağmur karışıyor bedenime
Yağmur; bir düşüyor ellerine
Acıyor, kırılıyor ellerinde
Dediğin kadar sahte olsaydı,
Yağmazdı yağmur durmadan üzerine.
27.01.2002 / 04:00 İzmir
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz
Kategoriler
