yoktu kelebekler, sen yoktun
uzaktan bakıştı düşlerimiz
el sıkıştı
akşam kızıllığı dağıldı bulutların arasında
solgun görüntümüz eşlik etti
değişimin hızına
çırılçıplak kaldı sevgimiz
kimse giydiremez bizden b
aşka
bu kızıl harmoni içinde
çekildiğini
dağların ardına
yoktun
bakışların yılların altında ezik bir hayal
bir ışık görmek gibi ta uzaklarda
yada sınır dışı edilmiş bir tutsak
ve kalmışız eski çağlarda
idare fitil yanıyor
aşkkim yakar bütün lâmbalarını kentin
böyle mahkumken gözlerine
sesin sistem dışı kayıtlı
alârm veriyor senli sinyaller
biliniyor
nerdesin
yetinmeli diyor us, sus
karanlıkta zamana kurulmuş
bir ayar düzeneğidir sevda
kendi katillerini içinde taşır!
22. 09. 2014 / Nazik Gülünay