Sensiz odam penceresiz,
Dúnyam karanlikti,
Nefes alamiyor,
Hic bir seyi göremiyordum,
Sensiz bedenim can cekisiyorken,
Ucurumun kenarinda buldum kendimi,
Atlamak üzereyken o tuttu ellerimi,
Senin bedenimden alip gittigin ruhumu getirmis,
Yok ettigin odamdaki penceremi,
Günümü aydinlatan günesimi,
Bana beni, sende kaybettiklerimi vermis,
Rüzgarda ucusan, yere dúsen bir sac telime bile sahip cikti,
Bir zamanlar onlar senin oksadigin saclarimdi,
O gün anladimki karanlik olan benim dünyam degil SENMISSIN,
ölmek istedigim gün yeniden dogmayi ögrendim,
Sana sadece tesekkür ediyorum sevgilim,
Sen bana senin karanligini göstermeseydin,
Gercek sevginin günesini asla göremezdim....
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz