Dağların ovaların ötesinden
Milyonların anlaşılmaz sıradanlığında yürüdün
Ş
aşkın ve temiz;
Tam da ortasında
Yaşın.
Gölge düşmüş
Umutları taşıdın durdun
O günahsız bedeninle !...
Sevgisizliğin
Kurumuş dallarında
Asılı kalan
Göz yaşların aktı
İçime içime !..
Diz çökmüş
Ölümsüz toprağını
Sularken...