sevgiydim
yaktığım ateşler aydınlatırdı dünyayı
paylaştıkça büyür çoğalırdı
aşkbuzlara yer yoktu aramızda
sevgiydim
yüreği tutsak duygular sığmazdı kalbe
insanca seslenişimdi
yine garip bir ürperti
anılar iceberg hızıyla
çıkarken su yüzüne
sonbaharda ısınmak yerine
üşüdük ikimizde
yılların gerisine düştük
aşkın deli cesaretiyle bile
toplayamadık bir tutam güneşi
sarı, mor, kırmızı
özgürlük arayışıydı
kanat çırpışıyla
çırpınışların renginde
boyandık tüm renklere
en çok da siyaha
renkli bir sevdanın yüreği açıyordu
kanayan bir
aşk acıyordu
ak yaşayacakken ırmağımızla birlikte
denizlere doğru yol alırken
dağlarda çiçek açarken
şimdi türlü renkte
seninle anlaşacağımız
ne çok dil
koklayacağımız ne çok gül vardı oysa
sevgiydim
yanmak güzeldi
sevdanın alevinde
güzeldi
gülüşümü yakalayıverdin arguvanlı hisarda
coştukça derya
kapladı ayrılığın perdesi kara
şimdi acıyıp halimi sakın sorma
oyun bitti
konfiçyus'un adaleti bile
ulaşamaz bu
aşka...