kördüler onlar, görmediler
sağırdılar, duymadılar
kocaman yüreğimle ben gördüm
ben duydum her şeyi
taa en başından
onlar hep kavgadaydılar
bir türlü anlamadım
neyi paylaşamadılar
ellerimde uç uç böcekleri
herkese açtım yüreğimi
kocamış, ahşap evlerin balkonunda
hayat kokan sardunyalar
bendim, onların hepsi bendim
kördüler onlar, görmediler
sağırdılar, duymadılar
varsa da acımın nehirleri
göstermedim, hep içimde aktılar
bilirdim ama, ne ilk ne sondular
hiç hesapta yokken bir gün
uç uç böceklerim kayboldular
gözlerimde kümelendi bulutlar
görmediler, kördüler onlar
duymadılar, sağırdılar
onlar hep kavgadaydılar
güneşi, geceye taşımak istedim
bir demet hüzün bırakıp güneşin kucağına
ona set vurdular
sevginin resmini çizdim çocuk gözlerimle
resmin boynuna geçirip ilmeği
darağacında sallandırdılar
her yere acının elleriyle uzandılar
içimin ıssız kıyısında şimdi
acı gülüşlerim kaldılar
kördüler onlar, sağırdılar...
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz