Gönlüme ateş düşmüş kalbimde sızı
Bedenim püryan olmuş elle tutulmaz
Benim derdim büyüktür sevdam bilinmez
Kapanmaz yarama doktor da bulunmaz
Aşkla kızgın çöle düştüm yanıyorum
Ben kulum bunaldım huzur arıyorum
Ne büyük bir sevgidir vazgeçilmiyor
Sabrediyor ruhumla dayanıyorum
Susamış toprak toprağa hasret tohum
Gönlümdeki
aşk bitmez layıktır övgüye
Sürgünüm
aşka bitmeyen saf sevgiye
Aşkla ürkeklik üzülmek mutsuzluk niye
Yeşeren bahar kalbe umut veriyor
Tohumdan fışkıran çiçekler büyüyor
Hayat sevgiyle birlikte yaşlanıyor
Aşk kelebekler kadar özgürleşiyor