Şöyle bi düşündüm de, hayatımda annem dışında kimseye sarılmadım, kimseyi öpmedim. Ama herkesten çok üzülen ve üzülmeye devam eden, yalnız kalan tek kişi benim. Neden mi asosyalim? Çünkü 6 yaşından itibaren yalnız yaşamaya başladım. 17 yaşındayım şuanda. 11 senedir evin içinde tek başımayım. Tamda hiç arkadaşım olmadığı dönemde yalnız kalmaya başladım. Dışarı çıkmaya gerek duymuyordum kimsem olmadığı için. 15 yaşında dışarıya çıkmaya başladım. Ve 15 yaşına kadar tek bir kazağım dışında bütün giysilerim küçücüktü. Toplamda sadece 4 tane arkadaşım var. Okulda bi kızdan hoşlanmıştım. Hatta sevmiştim. 13 yaşında falandım. Bayağı bi canımı yakmıştı bu ileride. 13 yaşında ne kadar olabilir ki demeyin. Hala aklıma geldikce canım yanar. Hatta bayağı bi sinirlenirim. Sevdiğim kız, beni sevdiğini söyleyip duruyordu. Fakat bir kere bile sarılmama, öpmeme izin vermedi. En son “hayırdır lan bu” diye düşündüm kendi kendime. Okulun çıkışında vedalaştık falan. Servisle gidip geliyordum. Servise bindim kız uzaklaşınca servisten inip takip etmeye karar verdim. Okulun karşısında köşede bi kırtasiye vardı. Yanında kuaför. Kuaför’ün önünde birisiyle buluştuğunu gördüm. “Allah Allah” dedim. Bu kim falan. Neyse arkadaşıdır falan dedim. Çocuk aklı kötü şeylere gitmiyor tabii. Yürüdüler beraber. Park gibi kimsenin olmadığı bi yerde, durdular. Bende bi çalının arkasından onları izliyordum. Parkta oturdular. Sigara içmeye başladılar falan. 13 yaşında kız sigara içiyor. Eh tabii doğal. Örnekköy’de oturuyor. Neyse, bu söylediğimi İzmir’de oturmayan İzmir’i bilmeyen birisi anlamayabilir. ^^
Sigaralarını bitirip attıkları andan itibaren yaklaşık olarak 30 dakika boyunca ciddi anlamda seviştiler. Bende afedersin gavat gibi oturdum sevgilimi nasıl okşuyor nasıl elliyor, öpüyor sarılıyor falan 30 dakika boyunca bildiğin pısırık gibi izledim. 30 dakikanın sonunda ayağa kalkıp üstlerini başlarını topladılar. Sonrada ayrıldılar.
Bebenin arkasından gittim. Sen misin benim sevgilimi ayartıp bunları yapan diye dalıyım dedim. (Kavga dışında hiç bişey yapmazdım o zamanlar) Neyse, bebeyi takip etmeye başladım kızı bırakıp. Biraz mesafe açıldıktan sonra koşturup bebenin üstüne atladım. Tabii bebenin mahalleye gelmişiz biz. Beni orda 7-8 kişi sıkıştırıp ağzımı burnumu patlatmışlardı. Öbür gün okulda kız geldi tokat attı. Senden nefret ediyorum dedi gitti. Bende harbiden gavatmışım lan. Özür diledim falan yalvardım. Peki dedi. Tekrar deneyelim. Ama bi daha böyle saçma sapan bişey yapmanı istemiyorum dedi. Tamam söz dedim. 3 gün tam olarak 3 gün sonra bebeyi yine okulun çıkışında gördüm. Gittim yanına “hayırdır arkadaşlarınıda toplayıp okul mu basmaya geliyonuz, mahallede attığınız stres yetmedi mi?” dedim. O da “sana gelmedim ben “isim“‘yu almaya geldim.” dedi. Lan?! oldum bi an. Kızın yanına gittim. Küfür ettim bayağı bi. Sonrada siktir git şimdi dedim. Bu sefer kız yanlış anladın, bildiğin gibi değil. O günler geride kaldı falan dedi. İyi tamam dedim. Meğer o günler geride kalmış bunlar işi dahada ilerletmişler. Kızın en yakın arkadaşından öğrendim bunu. En yakın arkadaşı, evin boş olduğunu söyleyip anahtarları bunlara vermiş. Birde kamera kurmuş evin içine. 4 tane kamera falan kurmuş. Zengin bebesi tabii. Neyse bunların videosunu çekmiş. Ön sevişmeden, en sonuna kadar oturdum ağlaya ağlaya erotik film izler gibi izledim lan. Sonrada kızdan ayrılmak zorunda kaldım. Kızın hâlâ haberi yok ayrıldığımızdan. Ama anlamıştır herhalde bu zamana kadar.
Yani diyeceğim o ki, yalnızlık öyle yok sevgilim terk etti, yok bu zamana kadar sevgilim olmadı gibi şeyler değil. En başta anlattığım gibi. Arkadaşı olmayan, ailesi dahi yalnız bırakmış kişiler yalnızdır. Siz yalnız değilsiniz. Arkadaşlarınız, dostlarınız, aileniz yanınızda. Siz acı çekmediniz. Diyemeyeceğim. Elbette canınız yanmıştır. Ama benim kadar yanmamıştır. Benden daha beter olanlarda vardır elbet tabii. Ama emin olun aptal aşık olmak kadar kötü birşey yok. En sonunda %100 öldürücü bir darbe alıyorsunuz. İntihara kadar gittim. 14 yaşında intihar etmeyi düşünen bi gerizekalıydım ben. Neyse ki etmedim. Bi orospu için hayatımı mahvetmedim. Şu aralar haberini alıyorum o kızın. Parayla orospuluk yapmaya başlamış. Yani beni bıraktı başkasıyla sevişti diye orospu demiyorum. Bunuda yazayım hani..
Daha anlatmadığım, anlatamayacağım onlarca hikayem var. Başıma gelen binlerce kötü olay var. Ailemden birinin ölmesi dışında neredeyse herşeyi yaşadım. Ama emin olun şu anda ailemin ölmesi bile umurumda olmaz. Aşırı soğuk kanlıyım. Bütün duygularımdan arındım. Saf, soğuk kanlı saçma sapan bi insan oldum. Tekrar bir kıza aşık olana kadar da duygularımı geri kazanacağımı zannetmiyorum.
Aslında yazının başında kısacık küçük bir yazı yazmayı planlamıştım. Ama yeri gelmişken içimi boşaltayım dedim.
Ha bu arada bu yaşadıklarımın hiç birini hayal dünyamdan ortaya çıkartarak yazmadım. Hayal dünyamı katsaydım işin içine. Emin olun sizi ağlatacak türde bir yazı yazabilirdim. Bu yazıyı kaç kişinin okuyacağıda malum. Maksimum 50-60 kişi görür, 3-4 kişi ya okur ya da yarıda bırakır.
Bir de unutmadan, yazının başında dediğim gibi 2si 4 senelik 2si 7-8 senelik arkadaşım olmak üzere toplamda 4 arkadaşım var. Ve onlar için hayatımı verecek düzeydeyim. Demiştim ya bütün duygularımdan arındım diye, arınmamışım meğer. 45 saniye sonra aklıma geliyor bu. Her neyse. Yazı bu kadar. Okuyacak olan herkese teşekkür ederim. :)
Gönderen: Ölü Yaşayan
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz
Benzer Konular
Bağlantılı Etiketler: acı,
aile,
anne,
arkadaş,
aşık,
aşık olmak,
aşk,
ay,
Ayrılmak,
ben,
can,
Canım,
çocuk,
Ders,
Doğa,
dost,
düğün,
dünya,
düş,
Duygular,
eda,
Film,
gül,
gün,
hayal,
hayat,
hikaye,
İnsan,
intihar,
İsim,
Kan,
kavga,
kaza,
kin,
kül,
mesafe,
Mey,
neden,
nefret,
okul,
ölü,
oyun,
Para,
rüya,
sadece,
saf,
sen,
seni,
sevdiğim,
sevg,
sevgi,
sevgili,
sevgilim,
sevmek,
soğuk,
su,
ten,
uzak,
var,
yalnız,
yalnızlık,
yâr,
Yaş,
yaşam,
yazı,
yok,
Yorum,
zaman...
İlgili Olabilecek Sayfalar:
Kategoriler
