çünkü sevmek çingene yüzlü sonbahardır sizin oralarda
zamanın eskitemediği yeniyetme bir annedir
hani denizden kaçınca biz/saçaklarından martılar
uçup uçup giderdi / özlemlerinde fırtınalar
ve hala beklerdi pencerede yüreğindeki yangınla
gidip de dönmeyen sevgilisini
-yemen çok uzakta –
çünkü özlemin diğer adıdır sizin oralarda
Madam Flora
fırtınalı göğsünden martılar havalanır tütsü ve gül
ve eflatun gülücükler dağıtarak geçer dolunay
duyargalarında cam kırıkları o serhat kasaba
umut bir arpa boyu yürürdü /yüreğinden öperdim
günleri yaylım ateşe tutardı martinili birileri
galiçya’da mıydı Kafkaslarda mı
gravüre dönüşürdü sokaklar
çünkü sevmenin diğer adıdır sizin oralarda kavga
kekre sevgilerimizdir şimdi duygu imbiğinden süzülen
içsel denizlerimize sıkılan mavzer sesidir
saçlarımızda savrulan beyaz yeleli rüzgar
ve uzak limanlarda unutulmuş
eskiyen ve tutuşan kül
aşklarımızdır
büyük ihtilallerin yetim çocuğudur
Madam Flora
Kategoriler
