Tespih taneleri gibi kalabalık hayat.
Hayatın trafiği yok ki..
Ozon bile delindi dikkatsizlikten,
Japonlar tamir için uğraşıyormuş,
Bana ne!
Keşke kırmasaydım Leyla'yı,
O'nu kim tamir edebilir ki.
Ağlamaktan gözlerim yaşardı,
Gözün de kurnası yok ki.
Kilitlemek istiyorum bütün acılarımı,
Ne yazık ki,anahtar kayıp gitti.
Keşke sevmeseydim bu kadar O'nu,
Ama
aşkın dini imanı yok ki.
Hızla giderken hayat merdivenlerinden,
Kayıp düşmekte varmış,
Bundan kurtulmanın imkanı yok ki.
Aşkım yüzünden dünyam karardı,
Aydınlığın sigortası da yok ki.
Sevip,sevilmemek olmasaydı keşke,
Bunun da mümkünü yok ki.
Kalbim kırıldı Leyla' ya,
Kalp alçıya alınmaz ki.
Keşke kırmasaydım Leyla'yı,
Bak elimden uçup gitti.
Yapacak bir şeyim yok artık,
Zaten şiir de burada bitti...