Unutulmuş akşam türkülerinde,acılara
tutunup ağla derken bana,
aynaların ötesinde gördüğün ,ağır
sevdanın altında ağıtlarımı gizledim.
ömür kısa,sevda uzun,gönül yorgun artık
bir sonbaharın son gülü giderken,
küllenen
aşkımla sana seni yazıyorum
sevda tohumları açarken baharında.
bir sevda filiz verdi,ıslanmış gözlerim
damla damla düşerken
aşkına,
gönlümdeki kelepçelerin morlarında
sevdim de seni içimden,söyleyemedim ki.
ve baharın çıplak ayaklarında,sevdalara
boyanmış yağmur tanesiyim,
beyaz tuvallerin siyah izleri misali
ıslatırcasına ağlarken sana.