Bugün senden b
aşka her şeyi geride bırakıp
yalnız seni aldım yanıma
şiirler okuyup şarkılar söyledim sana
sen yoktun!
kolumu uzattım başını omzuma yaslaman için
sen yoktun!
turlu şaklabanlıklar yaptım bir gülüşünü duyabilmek için
sen yoktun!
gerçeklerin zorlayan yanına inat
direniyorum sensiz kalmamak için
kalemimle yoğurup yüreğimle şekiller veriyorum sana
sakın ha neden diye sorma!
seni daha çok yaşamak için,anlasana!
bazen bir gülü sana benzetip
saatlerce konuşurum onunla
birazcık kokusundan saçsın diye bana
gül başını eğdiğinde anlarım çaresizliğini
işte o an;
bir rüzgar eser yüreğinden güle
gül yavaşça kaldırır başını
tüm kokusunu saçar bana
kendimden geçerim gülün kokusuyla
ne zaman hayalin kaybolsa gözlerimden
kör bir kuyuya düşerken bulurum kendimi
ümidimin tam bittiği yerde
bir çift ışık görünür uzaklardan
tanımsız bir kıpırtı başar yüreğimde
her şey tekrar anlamını kazandığında
imdadıma yetişenin gözlerin olduğunu anlarım
gerçeklerle yüzleşme vakti geldiğinde
ürperir yüreğim sensiz kalma ihtimaliyle
yalnız şunu bil ki;
ben seni benim olasın diye değil
yüreğimde kalasın diye sevdim
yüreğimde kalasın diye sevdim!...