ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum
geceler hiç bitmiyor ben hiç uyumuyorum
gecenin efkarı iniyor perde perde
sevdanın hayali vuruyor arada bir içime
ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum
hani su perdelerinde mavi kus resimleri olan
ali bakkalın hemen yanında 17 numara
o kırgın hayatin tam ortasında
hani duvarlarında hala yazılar olan o sokakta
biri gurbetin ,biri ihanetin,
biride seni böyle sevmenin hikayesi
sevdanın cami bana bakıyor ben cama
ve bak sen su seren cama
pencere önünde menekşeler ,hatmiler
bide gece sefası ,bide haytalığı adamın
abi b ide sevdanın hayali vuruyor arada içime
iyi oluyor diyorum bu sana iyi oluyor
arada bir arkadaşlar geliyor laflıyoruz oradan buradan
anlarsın ya güzel abim
iç cebimde bir umut doğuyor
bide nerden bulduysam resmi sevdanın
resimde sevda inadına gülüyor
sevdam gayri resmi bilmekteyim
gel ki benim abim birazda üstümüzde macera güzel duruyor
yani yakışıyor adama yakışıklı bir sevda
hayat heybeye vurmuyor yüzümüze belasını
hayat sokağımızda bir kehribar tesbih gibi
dokuyor tanelerini takır takır yüzümüze
ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum
geceler hiç bitmiyor ben hiç uyumuyorum
ağzımda fiyakalı bir ıslık
zulamda ağır yarası sevdanın
ali bakkalın çırağı metin anlıyor halinden İnsanin
metin nedir senin niyetin
kap bakalım abine bi taze ekmek biraz zeytin
bu aksam yine odamda efkar var
anlarsın ya metin adamın halinden adam anlar
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
| SELENA GOOMEZ | 04 Ocak 2017 |
ŞİİRDE YAZIM KURALLARINA UYULMAMIŞ. NOKTALAMA İŞARETLERİ YOK.PARAGRAFLARDA BOŞLUK BIRAKILMAMIŞ.HER ŞEY YANLIŞ VE ÇOK KÖTÜ BİR ŞİİR.(NNOT:ÖĞRETMENİM VERDİĞİ İÇİN BAKMAK ZORUNDAYIM.) |
Yorum Yaz