kimse gelmedi bu sabah, yalnız ben
geçmiş uygarlıklardan sille tokat kovuldum
yoldaydım
saçlarım üç numara, elbisem çizgi çizgi
korkumun ortağı silahlarım
yüreğimdeki bakır damla, maça kızım
künyemin gerçek sahibi, göçebe ordum
sen sevgili tahrip tanesi
bir iyilik yap bana
kimse girmesin sularıma bırak çakmasın fenerim
başlatma yalnızlık nöbetimi küfür bela
ve beni tahtadan sil, nöbeti sevenler tutsun
oysa ben kimseyi sevmedim, kimseyi sevmedim ben
gözümde büyüttüm sevgiyi, mutluluğa da inanmadım
böylece öğrendim kovulmadan gitmesini
ve sanırım çekip gitmek
kalabalık bir güne başlamaktan iyidir
beklediğim: sürünmekten ölmüş yılan derisi
deve kemiği tarağım
cinayet ihbarlarım benimle kalsın
taşa sarıp kuraklığı burada bırakıyorum
kıl, tüy, sopa
ayrıca zincir
şimdilik bu kadar yeter
senin elin sevgili tahrip tanesi
benim yerime, kendini nöbete yazar
korkma sakın yalnızlığın uzun sürmez
inan her ânında ölümün
binlerce devriye kolluk değişir
saçlarım üç numara elbisem çizgi çizgi
gitmeliyim
bu halimle bana yalnız gurbet yakışır.
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz
Kategoriler
