Yerinde olsam ağlardım tüm suskunluğuma
Bir veda ya saklanan kirli gözyaşlarıma ağlar
Bulut bulut dökerdim hasreti eşsiz diyarlarına
Hasret kokmayan güller dikerdim toprağına.
Yerinde olsam ağlardım
Karanlık mazinin okunmamış sayfalarındaki
aşkıma
Anılarımın tozlarını çırpar,
Sevda gemilerimle son limana sığınırdım
Gözlerinle alıp gittiğin ışıkları yeniden yakardım.
Yerinde olsam dönerdim
İçimde kalan çığlıklarımı bavullara doldururdum
Hesaplaşırdım kendimle
Aşkı pencereden seyretmez yaşardım
Bütün çantalarını ve bütün duygularımı yanıma alır
Bütün kaygılarımı yırtardım
Yerinde olsam ağlardım
Bavullarımı eline alıp
Kapının eşiğinden bir adım öteye geçemediğine.