Yoksun, yoksun...
İşte yine yoksun ve ben yine yalnızım...
Hani seni seviyorum demiştin ya
Dünyaları bana vermiştin ya
İşte o günün mutluluğu kadar yalnızım.
Gözlerindeki pırıltıların sonsuzluğu kadar seviyorum seni ve yüreğimdeki burukluk kadar sensizim.
"ELVEDA" dediğin gün kadar yanıyorum hala.
Ne bilirdim her geçen gün çoğalacağını,
Sensizliğin içimde büyüyüp de,kocaman bir uçurum olacağını
Düşmek isteyipte düşemediğimi,tıpkı olmak isteyipte ölemediğim gibi...
Sensizliğin beni kahrettiği her dakikada,meçhule bir kere daha gidiyorum.
Senden uzaklaştığım her gün ölüme bir adım daha atıyorum!
Hani "bitti" dediğin gün varya,gözlerimden süzülen yaşlar kadar çaresiz,onlar kadar sensizim.
Kaderimin beni sensizliğe terkettiği an kadar yalnızım!
Senden önce umutlu olduğum kadar,umutsuzum senden sonra da
Ve .Ve!
Ben yine yalnızım,yine sensiz ,yine ağlamaklı !
Sonsuzluğun,ölümün ve sensizliğin en uç noktasında sensizliğin acısıyla seni yaşamaya çalışıyorum...
Ve ölüme bir adım daha atarken Sevgilim...
"SENİ ÇOK SEVİYORUM"
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz